เพาล์ คาร์เรอร์ (เยอรมัน: Paul Karrer; 21 เมษายน ค.ศ. 1889 – 18 มิถุนายน ค.ศ. 1971) เป็นนักเคมีชาวสวิส เกิดที่กรุงมอสโก ประเทศรัสเซีย เป็นบุตรของเพาล์ คาร์เรอร์ และยูลิเยอ คาร์เรอร์ ต่อมาครอบครัวย้ายมาอาศัยในประเทศสวิตเซอร์แลนด์ คาร์เรอร์เรียนเคมีที่มหาวิทยาลัยซูริก หลังเรียนจบ คาร์เรอร์ทำงานเป็นผู้ช่วย ก่อนจะดำรงตำแหน่งศาสตราจารย์ด้านเคมีและผู้อำนวยการสถาบันเคมีอินทรีย์ของมหาวิทยาลัยซูริก คาร์เรอร์มีผลงานที่สำคัญคือการศึกษาสารกลุ่มแคโรทีนอยด์และชี้ให้เห็นว่าบางส่วนสามารถแปรสภาพเป็นวิตามินเอได้เมื่อเข้าสู่ร่างกาย การศึกษานี้นำไปสู่การระบุโครงสร้างของบีตา-แคโรทีน หลังจากนั้นคาร์เรอร์ได้ศึกษาโครงสร้างของกรดแอสคอร์บิก (วิตามินซี), วิตามินบี2 และวิตามินอี ในปี ค.ศ. 1937 คาร์เรอร์ได้รับรางวัลโนเบลสาขาเคมีร่วมกับนอร์แมน ฮาวเวิร์ธ
ด้านชีวิตส่วนตัว คาร์เรอร์แต่งงานกับเฮเลนา เฟรอลิช (Helena Froelich) มีบุตรด้วยกัน 3 คน คาร์เรอร์เสียชีวิตในปี ค.ศ. 1971
ในปี ค.ศ. 1959 มีการจัดตั้งรางวัลเหรียญทองเพาล์ คาร์เรอร์ (Paul Karrer Gold Medal) สำหรับนักเคมีที่มีผลงานโดดเด่น โดยมีพิธีมอบที่มหาวิทยาลัยซูริก
